(Hierbij ten dele misschien ook ig-); 'ijf (taxus), 'boog van taxushout’. Het veerkrachtige hout van de ijf was zeer geschikt voor bogen, vgl.
Caesar, ‘Bell. Gall’ (6, 31): ‘taxo, cuius magna in Gallia Germaniaque copia est’ (de taxus, waarvan er veel groeien in Gallië en Germanië). Germ. >ïwa-, >1Wo; Oudhoogduits Twa, Tha, Tga, vgl. Zwi. Tche, Tge, Middelhoogduits Twe, ibe, Nieuwhoogduits Eibe; Middelnederiands ijf (ook nu nog); Oudsaksisch Tch; Angelsaksisch Tw, êow, êoh, Eng. yew. Buiten het Germ.: Kelt. >ivos, Iers eo, Bretons ivin; Oudslav. >iva, Russ. iwa ‘wilg' (buiten het gebied waar de taxus voorkomt, kon een andere boom met veerkrachtig hout de naam krijgen); Lit. ieva 'wegdoom’; Gri. oiè, oa. Uit >oiwia 'lijsterbes’; waarschijnlijk ook Lat. uva 'druif, wijnstok'; Arm. aigi 'wijnstok'.
