I'Denkende geest, verstand'. Vgl.
Got. hugjan ‘denken’, >hugs 'geest, verstand'; Oudhoogduits hugu, Middelhoogduits huge; Middelnederlands hoge, heuge, huege ‘gedachte, herinnering, beraad, opgewekte stemming, vrolijkheid’ (vgl. Ndl. tegen heug en meug, heugen, verheugen); Oudsaksisch hugi ‘gedachte, geest, verstand’; Oudfries hei en hugi, ‘zin, lust, moed’, hugia 'heugen’, Nieuwfries hugje; Angelsaksisch hyge 'geest, hart, moed’; Oudnoors hugr. Onzekere etymologie.
