m
Tweestammige Germ. naam met de betekenis ‘sterke held’. Uit Hart- 'sterk, stevig, krachtig’ (zie -hard-) en -man ‘man, held’ (zie -man-). Als voornaam bekend in de Middelhoogduitse epiek: Hartmann von Aue (ca. 1170-ca.1220), ministerialis (minstreel) van de heren van Aue. Hij bracht de Kelt. Arthur-sagen in de Du. literatuur. Hartmann m Hartman (Du.)
