m
Zie voor het eerste lid Hanne. Het tweede element, -man, is oorspr. een Germ. naamelement, maar kreeg de waarde van een ‘vleisuffix’, aanvankelijk in de middeleeuwen, bijv. in het z. van Zuid-Holl. Later werd Hanneman ook gebruikt bij het aanspreken van kinderen, zodat de naam een kinderlijke gevoelswaarde kreeg. Een voorbeeld uit de middeleeuwen: Hanneman Tay, Dordrecht 1284-'87 (SRD).
