m
M. vorm van Gesina of een afleiding van Germ. namen die met ger- ‘speer’ (zie -ger-) beginnen. Het eerste is wel het meest aannemelijk: -ien/-ina werd opgevat als een Lat. uitgang, waarvan m. -inus gemaakt werd. Fokkema beschouwt Gesinus als een verlatijnsing van Gise (Meded. Naamkunde); volgens Van der Schaar is dit niet juist.
