v
Hebr. 'de leven gevende’. Volgens de bijbel stammoeder van het mensengeslacht. Een heilige Eva was kluizenares in Luik in de 13e eeuw; kerk. feestdag: 26 mei. Een oud voorbeeld is Eva, Keulen 1159; volgens Littger 180 kan het gebruik van de naam beïnvloed zijn door een Germ. naam van overeenkomstige vorm. De naam komt hier betrekkelijk laat in gebruik (bij Socin pas ca. 1300): Leys (Substitution) vermeldt Eva onder de chr. namen van de 12e eeuw in het West-Vla.; in de Meierij van Den Bosch komt hij tussen 1300-1600 voor. In Holl. niet vóór 1651 aangetroffen (Van der Schaar). Zie ook Eef en Evelyn.
