m
Gri. epiphanes 'verschijnend, doorluchtig, beroemd’ en epiphaneia 'verschijning’, vooral van Christus. De naam betekent dus 'op de dag van de verschijning van Christus (Epiphania, 6 jan.) geboren'; vgl. Pascalis. Het was reeds de bijnaam van verschillende koningen uit het Hellenistische tijdvak. Een oude naamdrager is Epiphanius van Constantia (Salamis). Hij werd ca. 315 geb. in Judea; kerkvader,
werd in 367 bisschop van Constantia. Heilige: Epiphanius, bisschop van Pavia, geb. 438, in 466 bisschop; gest, 497; kerk. feestdag: 21 jan.
