m/v
Hebr. ‘Jahweh is (mijn) God'. Elia de Thisbiet was de grote profeet van Israël ten tijde van Achab (1 Kon. 16 e.v.). Heiligen: 1) Elias van Calabrië (de jongere); gest. 903; kerk. feestdag: 17 aug.; 2) Elias Speleotes (de grotbewoner: hij trok zich aan het eind van zijn leven als kluizenaar terug in een grot); gest. ca. 960; kerk. feestdag: 11 sept. In de middeleeuwen was de naam vrij populair. Oudste voorbeeld in Holl. 1178; 1142 Helyas, Berg (Gld.); Elias dictus Eelken, Vught 1475. Bij Socin in 772; Helyas Rijnland 1005 (Littger). Vooral onder refugiéfamilies in het Land van Cadzand en op Walcheren werd de naam populair (Meertens, Ze. fn. 28).
