m
Eng. naam. Van Lat. Clarensis, met de betekenis ‘van Clare'. Naam van het hertogdom in 1362 gesticht voor Lionel, zoon van Edward III, genoemd naar de stad Clare (in Suffolk), waarvan hij de erfgename huwde. Zijn titel werd 'dux Clarenciae’; hertog van Clare. Door Edward VII, laatste ‘duke of Clarence’, kwam Clarence aan het eind van de vorige eeuw als voornaam in gebruik (Withycombe). Meermalen in Ndl. als voornaam aangetroffen.
