v ->Brunhilde (Eng. en Du.).
Brunhilde
v
Germ. tweestammige naam, waarvan de elementen betekenen 'glanzend’ of 'borstharnas' (zie brun-) en 'strijd’ (zie -hild-). Het is de naam van een van de Walkuren in de Noord-Germ. heldensagen. In het ‘Nibelungenlied’ is Brunhilde de koningin van Ijsland, oorspr. de dochter van Odin. Het is ook de naam van een West-Got. prinses, dochter van Athanagild, die in 567 huwde met Sigibert, koning van Austrasië. Onder invloed van Richard Wagners operamuziek vond de naam enige verbreiding. Ook in Ndl. aangetroffen.
