Sylvia undata (Boddaert: Motacilla) 1783. Kleine, donkere Grasmussoort met een lange staart, die broedt in Zuidwest-Europa, o.a. in de Provence in Frankrijk.
Als nieuwe friese naam wordt voorgesteld [List juny 2003]: Mediterraanske Hagekrüper. In de Lage Landen is deze vogel een zeldzame gast, met slechts 5x een (seriële) wn. in N (de eerste op 1 april 1959 Hoophuizen Gld, ontdekt door L J Turkensteen). Bij de publicatie over de eerste wn. door A A Tjittes (Limosa 32: 185-187; 1959) stelde de auteur voor de door Kist 1954 vermelde naam Provence-grasmus te vervangen door de huidige (naar analogie van de naam Sardijnse Grasmus, die immers ook niet 'Sardinië-grasmus' luidt). Voous 1960 hield vast aan Provence Grasmus. Ondertussen vermeldde Van Dobben 1957 de naam Dartfordgrasmus, ontleend aan E Dartford Warbler [Pennant 1776] en Sylvia dartfordiensis Latham 1790 {naar een vroege melding (april 1773; vgl. het jaar van de geldende wetenschappelijke naam van deze vogel) in de omgeving van de plaats Dartford, aan de zuidkust van Engeland.} Schlegel 1858 voert de soort op als Sylvia provincialis (Leach) (1816?), maar noemt geen N naam (omdat de soort nog nooit in N was vastgesteld). De toenmalig geldende wetenschappelijke naam geeft echter aan dat het zelfs de E zoöloog William Elford Leach (1790-1836) duidelijk was dat het zwaartepunt van de verbreiding der soort niet in Engeland lag, maar elders: 'provincialis' verwijst ook weer naar de franse Provence.
F Fauvette pitchou verwijst ook, maar op een subtiele manier, naar de Provence: pitchou is het provengaalse woord voor 'klein', F petit). Over undata zie Wilms 020116,1
