Aquila heliaca Savigny 1809. Forse soort van Arend, die in twee ondersoorten voorkomt in Spanje resp.
Zuidoost-Europa. De soort wordt op diverse N avifaunistische lijsten genoemd (zou in 1836 bij Bergen op Zoom geschoten zijn; Albarda 1897; Snouckaert 1908) en wordt door de CNA 1970 genoemd als zijnde meerdere malen waargenomen in de winters van 1963 en 1964 (de "Arend van Ommen"; berucht vanwege grote determinatieproblemen bij de toenmalige vogelkenners; vgl. Voous 1995 p.147). Het moeilijk herkennen van deze soort komt ook tot uitdrukking in de diverse wetenschappelijke namen die de soort gekend heeft. Eén ervan is Aquila imperialis (Bechst.) 1812, waar de N naam en de namen in de andere moderne talen een vertaling van zijn. De soort zal bij de Valkenjacht voorbehouden zijn geweest aan de keizer.
R Mogil’nik is minder 'keizerlijk', want dat betekent tevens 'aaseter, doodgraver'. Bij Schlegel 1858 en Albarda 1897 wordt de soort Koningsarend ← genoemd, bij Calkoen 1903 Keizersadelaar, één der zeer weinige keren dat het woord adelaar deel van een officiële N vogelnaam uitmaakt.ETYMOLOGIE N/fries keizer <mnl/oudfries keiser <oudsaksisch kesar; D Kaiser <ohd kaisar; oudengels casere, zweeds kejsare, noors keiser <oud-noords keisari; F césar <mf cézar (1245); R tsaar <oudrussisch cesari <gotisch kaisar; Gr kaisar; de oorsprong van het woord komt van de eigennaam Gajus Julius Caesar (100-44 v. Chr), romeins veldheer, schrijver en staatsman. (Voor Gajus zie sub Gaai).
N.B.: De eigennaam Karel (de Vijfde) heeft tot de R en poolse woorden voor 'koning' en vandaar voor'Goudhaantje' ← geleid.
