Bij Sint-Amandus is een eedformule waarbij de heilige Amandus tot getuige wordt aangeroepen dat men de waarheid spreekt. Het ijdel gebruik van die eedformule maakt haar tot vloek, die, om te voorkomen dat de heilige dat gebruik aan de spreker zou vergelden, verbasterd en dus afgezwakt kan worden.
In de Middeleeuwen komt voor bi sente Amant. Met deze eed of uitroep zal ongetwijfeld Amandus van Maastricht (f679) bedoeld zijn. Hij was de eerste die na de volksverhuizing (ca. 635) vanuit Rome als missionaris naar de bewoners van het gebied tussen Franken en Friezen werd gezonden, schrijft Louis Goosen in zijn Van Afra tot Zevenslapers (1992: 30-31).
Sint-Amand stichtte kloosters te Gent en Elno bij Doornik en kerken onder meer te Antwerpen. Zijn bekendste leerling was Sint Bavo.
Amandus staat te boek als de apostel van Vlaanderen en van de Belgen. Hij is patroon van bierbrouwers, wijnhandelaren en kasteleins (Goosen 1992: 31).Het zal niet verbazen, dat de volgende formules en/of uitroepen hoofdzakelijk in Vlaamse en Vlaams-Brabantse teksten voorkomen: alse helpe mi sente Amant ‘waarlijk, moge de Heilige Amandus mij zo helpen’; so helpe mi, die goede sente Amant.
