blak

betekenis & definitie

(bn.) vlak, effen (van velden)

- blakliggen, blank liggen, onder water staan.- blak en bloot, open en bloot.
- in de blakke zon, in volle zonlicht, onbeschermd.

Ook papavers verwacht je natuurlijk alleen in de blakke zon. - DM, 05-01-2002.