Gepubliceerd op 14-03-2021

Zonnedienst

betekenis & definitie

De dienst van het groote, licht en warmte gevende hemellichaam is een deel van het sebaïsme, en wel het oudste en uitgebreidste. De oudste sporen daarvan worden bij de Perzen gevonden, die Mithra als zonnegod aanbaden.

Voorts ontmoet men de vereering der zon in den Soerya, den zonnegod der Hindoes, die hem als voorzien van 4 armen en vele andere zinnebeelden voorstellen, rijdende op een stralenden, met 7 paarden bespannen wagen, die door Arroena, den god der schemering, gemend worden. Men vindt hem weder in den Baal der Pheniciërs, in den Moloch der Ammonieten en over het algemeen in geheel Voor-Azië.Niet minder was de Z. in Egypte gevestigd, waar de zon als Osiris vereerd werd, waar men de zonnetafel had, een groot weiland, op hetwelk de bestuurders van het volk des nachts voor de gemeente allerlei vleeschspijzen deden aanrichten, die naar de volksmeening door de aarde voortgebracht werden. Er was ook Z. bij de Grieken; zij beroemden zich, uit hun midden leeraars van den Z. naar het oosten en westen te hebben doen uitgaan. De grieksche zonnegod was Helios, een lid van het Titanengeslacht, die bij hen ook den naam van Hyperion droeg, doch later tot een en denzelfden persoon met Phoebus Apollo gemaakt werd; het was bijzonder te Corinthe, op Rhodus en te Athene dat bij de Grieken de Z. in zwang was. Te Rome werd deze dienst plechtig door den gewezen zonnepriester, naderhand keizer Heliogabalus, ingevoerd. Een vurig vereerder der zon was evenzeer Constantijn, voordat hij zich tot het christendom bekeerd had, en door geheel het rijk werd de zon als beschermer en geleider van dien keizer vereerd. Ook Julianus nam de zon als zijn beschermgod aan en wijdde haar zelfs in zijn paleis een eigen kapel.

In de noordsche mythologie heette de zongod Freyr. De Duitschers, inzonderheid de noordelijke Saksen, vereerden eveneens de zon, die bij hen afgebeeld werd als een halfnaakte man, wien$ borst van een vlammend rad voorzien was. De luisterrijkste Z. uit de latere tijden werd bij de Peruanen gevonden, waar men den overheerlijken zonnetempel en de daarbij dienstdoende zonnemaagden had.

< >