britsch staatsman, in 1810 te Camberwell geb., kreeg in 1832 zitting in het parlement, waar hij zich bij de partij aansloot, die zich krachtig deed gelden ten behoeve van de verbeteringen, waaraan Engeland in constitutioneel en sociaal opzicht behoefte had. Hij was spoedig het hoofd der philosophische radicalen, wier beschouwingen hij verbreidde door de oprichting der „London Review” (1835), waarmede kort daarna de „Westminster Review” vereenigd werd.
Hij ijverde zeer voor zelfbestuur der britsche koloniën. In 1852 kwam hij als radicaal in het toen tot stand gekomen ministerie, en werd in 1853 hoofd-commissaris der bosschen en openbare gebouwen. Na het aftreden van het ministerie Aberdeen, werd hij lid van het kabinet Palmerston en staatssecretaris voor de koloniën. Hij stierf echter reeds in 1855.
