9de president der Ver. Staten van N.-Amerika, geb. 1773 in den staat Virginië, trad in 1792 als officier in dienst bij het leger, dat tegen de Indianen aan de n.w. grenzen der Unie optrok.
In 1797 werd hij tot vice-gouverneur van Indiana benoemd; als afgevaardigde van dit gebied nam hij in het congres der Unie zitting. In den in 1811 tegen de Indianen ondernomen oorlog, die weldra een strijd tegen de Engelschen in Canada tengevolge had, ontwikkelde H. als bevelhebber van het bondsleger groote militaire talenten. Hij won den slag bij Tippecanoe, 5 Nov. 1811, en behaalde 5 Oct. 1813 de overwinning op den generaal Proctor aan de Themse, waarmede aan den oorlog in deze streken een einde gemaakt werd. In 1814 tot het burgerlijke leven teruggekeerd, werd hij in 1828 gezant in Colombia, doch een door hem aan Bolivar geschreven brief had zijn terugroeping tengevolge. Arm en zonder middel van bestaan, nam H. de betrekking van schrijver bij een gerechtshof in Ohio waar. Wat de Whigpartij reeds in 1838 vruchteloos beproefd had, gelukte haar in 1840.
In de plaats van Van Buren werd H. tot president der Vereenigde Staten verkozen voor het tijdperk van 1841 —45, doch reeds een maand na zijn optreden overl. hij, 4 April 1841. De vicepresident Tyler nam het bestuur over.
