denker en schrijver, in 1760 te Vianen geb., was predikant te Baam en te Wijk bij Duurstede, doch legde zijn ambt in 1795 neder. Als lid der nationale conventie en van het wetgevend lichaam, behoorde hij tot de welsprekendste redenaars der democratische partij.
Bij de tegenomwenteling in 1798 in hechtenis genomen, begon hij na zijn ontslag te Amsterdam een handelszaak, en aanvaardde in 1810 weder het predikambt (te Dimmen), werd in 1818 tweede secretaris der maatschappij van weldadigheid, en overl. in 1826. Als wijsgeerig schrijver maakte hij zich bekend door zijn werk Ontwerp eener algemeene karakterkunde (2de uitg., 3 dln. Amsterdam 1797). Hij was tevens in de hoofdredactie van het tijdschrift „De Recensent ook der Recensenten”; ook verscheen van hem: Vruchten en resultaten van een zestigjarig leven.
