houten of metalen roede, waarmee men voorheen geloofde verborgen schatten enz. te kunnen vinden. De houten W., die altijd gegaffeld moest wezen, werd op Johannis-nacht tusschen 11 en 12 uur van een hazelstruik gesneden, onder het opzeggen eener vaste formule.
Zoowel degene nu, die deze W. sneed, als die haar gebruikte, moest in een zeker teeken geboren zijn, zoo zij onfeilbaar zou wezen. Wanneer men van haar gebruik wilde maken, om bijv. zuiver water, zoutbronnen, ertsaderen, begraven schatten of iets dergelijks te ontdekken, vatte men de twee takken van den gaffel elk in een hand en hield deze goed gesloten, zoodat de eigenlijke roede in een horizontale'richting vooruit wees; kwam men nu ter plaatse waar het verlangde verborgen lag, dan boog zich de roede naar beneden, hoe stijf men haar ook met beide handen vasthield; deze beweging werd de slag genoemd.
