L., waterblaaskruid, plantengeslacht der fam. Lentibulariaceae; kruidachtige, oveirbl. kruiden, waarbij de laatste bladslipjes in blaasjes zijn veranderd, waarin kleine waterdieren als in een fuik gevangen en verteerd worden.
In Nederland vindt men vooral U. vulgaris L., met draadvormige, vertakte stengels en dooiergele bloemen, die aan zeer lange stelen gezeten zijn. In vischvijvers kan U. veel schade veroorzaken, doordat de jonge visschen in de blaasjes of fuikjes gevangen worden, daarin, na verbruik der aanwezige zuurstof, sterven en aan de plant tot voedsel dienen.
