Usurpatie

betekenis & definitie

lat., wederrechtelijke toeëigening, inz. overweldiging, bemachtiging van de kroon door verdringing van den wettigen bezitter; aanslag op de grondwet, onderdrukking van de zelfstandigheid van een volk; usurpator, iemand die zich daaraan schuldig maakt, overweldiger; usurpeer en, bemachtigen, overweldigen.