Gepubliceerd op 14-03-2021

Timotheus

betekenis & definitie

atheensch staatsman en vlootvoogd, versloeg in den oorlog tussehen het met Thebe verbonden Athene en Sparta 375 v. Chr. de peloponnesische vloot bij Alyzia; daar hem door kuiperij zijner tegenstanders het opperbevel ontnomen en dit aan Iphicrates opgedragen werd, begaf hijt zich 372 naar Azië in dienst van den perzisehen koning, keerde later naar Athene terug en voerde 366 het bevel over een eskader, dat Ariobarzanes, den oproerigen perz. stadhouder in hellespontisch Phrygië moest steunen.

Hij' heroverde bij die gelegenheid Samos, voerde in den bondgenootenoorlog het bevel nevens Chares en Iphicrates, doch werd met laatstgenoemde om een nederlaag, welke Chares leed, afgezet ien 354 wegens verraad aangeklaagd en met een boete van 100 talenten gestraft; hij begaf zich naar Chalcis, waar hij nog hetzelfde jaar overleed. l

Timotheus (bijbel)

uit Lycaonië afkomstig, werd door Paulus bekeerd en tot zijn helper gekozen; hij vergezelde Paulus op zijn reizen en was ook tijdens de gevangenschap van den apostel te Rome in zijn omgeving. Volgens de overlevering was T. na Paulus’ dood als bisschop van Ephesus werkzaam en werd in 97, toen hij tegen een heidensche feestviering optrad, vermoord; zijn feestdag is in de grieksehe kerk 22, in de r.-kath. 24 Januari. Onder de boeken van het N. Testament bevindt zich een tweetal brieven van Paulus aan T.

< >