fr., derde stand, in den feodalen tijd in Frankrijk en elders de groote massa der burgers, inz. de middenstand der steden; eerste stand was de adel, de tweede de geestelijkheid; wat niet daartoe behoorde, werd tot den T. gerekend. In de standenvertegenwoordiging had de T. evenveel stemmen als elk der beide andere standen, hoewel de afgevaardigden dezer laatste slechts honderden, die van den T. millioenen vertegenwoordigden.
Hij werd zoodoende altijd overstemd. Deze manier van stemmen is in Frankrijk de aanleiding tot het uitbreken der revolutie geweest (zie Frankrijk, geschiedenis). Tegenover de andere standen noemde later de massa der bezitlooze proletariërs zich gaarne den vierden stand.
