naam eener oude patricische familie van Venetië; de voornaamste leden daarvan zijn:
Jacopo T., doge van Venetië 1229—49; tot stadhouder van Candia 1204 met den titel van hertog benoemd, onderdrukte hij verschillende opstanden, werd 1227 podesta v. Treviso en 1229 doge van Venetië; 1240 versloeg hij de Ghibellijnen van Ferrara en legde kort vóór zijn dood (Juli 1249) zijn waardigheid neder.
Zijn achterkleinzoon, Bajamonte T., verbond zich als persoonlijk vijand van den doge Pietra Gradenigo 1310 tegen de door dezen ingevoerde oligarchische bestuurshervorming met eenige families in Venetië en met de Welf en in Lombard ij e. Hun samenzwering werd ontdekt, en toen T. wilde overgaan tot het vermoorden van den doge en de leden van den groeten raad, stonden dezen reeds onder de wapens. T. begaf zich daarop naar Treviso, werd ook vandaar wegens kuiperijen tegen Venetië verdreven, ging toen naar Kroatië en overleed ald. 1328.
Nicco.16 T., overl. 1551, staatsman en tevens humanist en dichter, was buitengewoon begaafd, werd senator te Venetië, podesta van Breseia, 1525, van Padua 1528 en diende als gezant, met name bij de onderhandelingen tusschen paus Paulus III en Karel V in 1538.
