(graaf ) geb. 1277, overl. te Pontefract 1322, een der rijkste heeren van Engeland, stelde zich aan het hoofd der edelen die zich verzetten tegen het slechte beheer van Eduard II. Na de nederlaag des konings te Bannockburn (1313) werd L. het opperbevel over het leger tegen de Schotten, kort daarna ook het voorzitterschap van den regeeringsraad opgedragen.
Eduard trachtte hem nu door den graaf van Warenne uit den weg te ruimen, maar dit pogen had niets anders ten gevolge dan dat L. openlijk tegen den koning optrad en zich met de Schotten verbond. Doch het geluk was hem thans niet gunstig; zijn volgelingen en medestanders verlieten hem allengs, hij moest zich overgeven (1322), werd ter dood veroordeeld en onthoofd.
