byzantijnsche keizerin, geb. omstreeks 943 als dochter van een herbergier, werd 957 de echtgenoote van den lateren keizer Romanus II. Zij zou haar echtgenoot hebben overgehaald, 959 zijn vader Constantijn VII Porphyrogennetus te vergiftigen en ook haar gemaal 15 Maart 963 door vergif uit den weg geruimd hebben.
Nadat zij vervolgens enkele maanden als voogdes over haar onmondige zoons Basilius en Constantijn VIII geregeerd had, huwde zij 20 Sept. 963 met Nicephorus Phocas terstond na diens troonbestijging. Ook dezen liet zij 10 Dec. 969 door haar minnaar Tzimisces dooden, waarop deze als Johannes I den troon besteeg; terstond na diens troonbestijging werd T. verbannen.Haar dochter Theophania huwde 972 met den duitschen keizer Otto II. Zij was zeer ontwikkeld en bracht ook de neiging voor byzantijnsche pracht en praal aan het duitsche hof. Tijdens de minderjarigheid van haar zoon Otto III oefende zij het regentschap uit en wist voor haar zoon trots alle stormen de heerschappij in Duitschland en in Italië te verzekeren. Nog geen 40 jaar oud, overleed zij 15 Juni 991 te Nijmegen.
