engelsch romanschrijver, geb. 22 Sept. 1788 te Londen, geraakte door zijn letterkundige gaven, gevoegd bij geest en vernuft, in hooge gunst bij den prins-regent, die hem met een voordeeligen post op het eiland Mauritius begiftigde; kwade trouw van ondergeschikten wikkelde hem echter in groote onaangenaamheden ter zake van zijn geldelijk beheer, zoodat hij na eenige jaren naar Engeland terugkeerde, waar hij tot het terugbetalen eener som van 12.000 pd. st. veroordeeld werd. Dientengevolge gegijzeld, schreef hij in de gevangenis zijn Sayings and doings (Londen 1824), later door gelijksoortige verzamelingen gevolgd.
In 1825 herkreeg hij zijn vrijheid en overl. 24 Aug. 1841 te Fulham. Van zijn romans, onder welke Jack Brag (Londen 1837), Fathers and Sons (ald. 1840) en de na zijn dood uitgekomen Peregrine Bunce (3 dln., ald. 1842) de bekendste zijn, zijn de twee eerstgenoemde in het nederlandsch vertaald (Jacob Brag,. 2 dln., Middelb. 1840, Vaders en Zonen, 2 dln., Amst. 1843). H. drijft veelal het komische- tot het karikatuurachtige; al zijn werken getuigen van veel menschenkennis en munten, uit door humor en vlotte leesbaarheid, doch verraden de overhaasting, waarmede zij geschreven zijn.Zijn neef, Walter Farquhar H., geb. 1798, overl. 1875, was domheer te Lincoln, kapelaan der koningin enz., en heeft zich door een Church dietionary (14de verbeterde dr., Lond. 1887), An ecclesiastieal Uography (8 dln., ald. 1845—52) en vooral door de Lires of the archbishops of Canterbiiry (12 dln., 1860' —76) een goeden naam verworven.
