een kloosterorde in ’t begin der 16de eeuw door Petrus Caraffa (later paus Paulus IV) en Cajetanus van Thiëna gesticht en in 1524 door Clemens VII goedgekeurd. Hun doel is geestelijken en leeken tot deugd en wetenschap op te wekken.
Zij hebben in de 16de eeuw zeer veel tot de inwendige hervorming der r.-kath. kerk bijgedragen.
