(gr., lat. Mors) in de gr. mythologie de personificatie van den dood, de zoon van Nux (nacht, vrouwel, in ’t gr.) en tweelingbroeder van den slaap (Hypnos), wordt voorgesteld met zwarte vleugels en duisteren blik, met een offermes den stervende een haarlok afsnijdend.
Later komt hij voor als zoon der aarde en van Tartarus, meestal als een sehoone gevleugelde jongeling of knaap met een omgekeerde fakkel in de hand.
