ital. dichter, geb. 24 Juni 1788, te Saluzzo, studeerde te Lyon en Milaan, werd in laatstgenoemde stad leeraar der fransche taal, vervolgens huisonderwijzer bij graaf Porro en gaf met Manzoni, Sismondi e. a„II Conciliator” uit; na verloop van een jaar werd het tijdschrift door de oostenrijksche regeering onderdrukt, P. zelf als verdacht van carbonarisme 13 Oct. 1820 in hechtenis genomen en naar Venetië, vervolgens naar den Spielberg bij Brünn gebracht. De geschiedenis zijner tienjarige gevangenschap, die zijn gezondheid ondermijnde, heeft hij in zijn boek Le mie prigioni (Parijs 1833 en meerm.) zelf verhaald.
Na zijn invrijheidstelling 1 Aug. 1830 leefde hij als secretaris der markiezin van Barolo in- Turijn en overleed aldaar 31 Jan. 1854. Onder zijn gedichten had het treurspel Francesca da Bimini (Milaan 1818 en meerm.) het meeste succes.
