nederlandsch godgeleerde, in 1556 te Langweer in Friesland geb., zag zich bij de oprichting der hoogeschool te Franeker het hoogleraarsambt opgedragen, dat hij van 1585 tot zijn dood (1625) bekleedde. Hij nam deel aan de Dordrechtsche synode en deed zich daar als gestreng gomarist kennen.
Zijn scherpe uitdrukkingen tegen de staten van Holland gaven aanleiding tot Hugo de Groot’s geschrift Pietas ordinum Hollandiae eet. L.’s werk Principia Christianorum dogmata (eerste uitg. Fran. 1591) werd meermalen uitgegeven, doch heeft, evenals zijn andere talrijke geschriften, weinig waarde. Toen Groningen in 1594 was overgegaan, had hij een groot aandeel aan de kerkel. regeling van dat gewest.
