(duitsch = zin, volzin) wordt in de muzikale terminologie in verschillenden zin gebezigd. Ten eerste in de beteekenis van een op zich zelf staande muzikale gedachte, die vier maten bedraagt.
Vervolgens beteekent S. een zelfstandig afgesloten deel van een cyklisch werk, bijv. van een Symphonie of een sonate; zoo spreekt men van de 2de S. (n.l. het scherzo) van de 9de Symphonie van Beethoven. (Deze beteekenis van S. is in ’t engelsch Movement, fr. Mouvement, ital. Movimento). Ten slotte zie men voor S. onder periode. Wat de Duitschers ’n eenvoudige, ’n polyphone, ’n homophone S. noemen, noemen wij ’n eenvoudige, ’n polyphone, ’n homophone zetting.
