joodsch geleerde, in 1790 te Lemberg geb., sloot zich aan de in het begin der 19e eeuw door Mendelssohn opgewekte Joodsche reformatorische bewegingen in Polen aan, gaf sedert 1820 een reeks van biographieën van beroemde geloofsgenooten, eerst in het jaarboek Bikkure ha-ittim (12 dln., 1820—31), daarna in het het tijdschrift Kerem chemed (7 dln., 1833 —45) uit. In een aantal afzonderlijke geschriften toonde hij aan, dat de Talmud eene rijke bron voor geschiedenis, oudheidkunde en taalkennis bevat.
Deze resultaten vereenigde hij in een groot werk, eene Talm.-Rabbijnsche Encyclop., Erech Hillin, waarvan het le dl. in 1852 het licht zag. Ook gaf hij vertalingen van Joodsche geschriften en belangrijke Joodsch-rechtsgeleerde werken uit.
