oudadellijke, thans gedeeltelijk vrijheerlijke en grafelijke familie in Graubünden, die, reeds 1219 in oorkonden vermeld, zich van haar stamzetel Soglio in verschillende takken over geheel Graubünden verspreid heeft. Het toppunt van haar macht en invloed bereikte zij tijdens de partijtwisten der 17de en 18de eeuw, waarbij de S. meestal aan het hoofd der protest, of fransche partij van Graubünden stonden.
Rudolf van S. was 1622 hoofdaanvoerder der Prattigauers bij hun opstand tegen de Oostenrijkers. Karel Ulysses van Salis-Marschlins, geb. 1728, overl. 1800, werd 1757 podesta in Veltlin en 1768 fransch gezant in Granbünden; hij schreef Frammenti del istoria 'politica e diplomatica della Valtelina (3 dln., 1793) en Beisen in verschiedenen Provinzen des Königreichs Neapel (1793). Ulrich van Salis-Soglio, geb. 16 Maart 1790 te Chnr, maakte als cavalerie-officier in beierschen dienst de veldtochten van 1813 en 1814 mee en trad 1815 als kapitein der infanterie in het nederlandsche leger; 1840 naar zijn vaderland teruggekeerd, sloot hij zich bij de streng conservatieve partij aan en aanvaardde, hoewel protestant, 1847 het opperbevel over het leger van den Sonderbnnd, doch bleek niet opgewassen tegen zijn tegenstander, den eedgenootschappelijken generaal Dufour, en moest na den slag van Gislikon (23 Nov.), waarbij hij licht gewond werd, de wapens neerleggen. Na een langdurig verblijf in het buitenland overl. hij 17 April 1871 te Chur. Het beroemdste lid der familie is de dichter Salis-Seewis (zie ald.).
