ital., fr. Rondeau, ontleent zijn naam aan ronda, rond (het op beurt zingen door in een kring staande of gezeten personen).
Als muziekvorm, een toonstuk welks hoofdthema minstens driemaal terugkeert. Het R. wijkt af van den gewonen allegro-vorm (der Sonate), doordien na den slotzin niet op het verbindend gedeelte (Mittelsatsz) van de beide repetitiedeelen wordt overgegaan, maar vooraf nog eens het hoofdthema optreedt. Het R. komt veel voor als laatste allegro van sonaten en andere cyclische toonstukken, maar vele R.’s werden ook zelfstandig gecomponeerd. VergeL R.-Album voor piano (éd. Peters, Lpz.).
