de 7e seldsjoekische sultan van Anatolië, deelde het rijk, na den dood van zijn vader, Kilidj-Arslan II, met zijn broeders, waarbij hij voor zich niets anders behield, dan eenige zeeplaatsen met den titel van sultan. Na den dood van zijn broeder Cotheb-Eddin-Malech-Chah, trok hij een gedeelte van diens staten aan zijn gebied, ofschoon een andere broeder hem zulks zocht te beletten.
Daarna viel hij zijn oudsten broeder aan, en verjoeg hem uit zijn staten. Voorts sloot hij een verbond met den griekschen keizer Alexis Comnenus, en deed hem daarna den oorlog aan, onder voorwendsel, dat de keizer hem had willen vermoorden, en overl. in 1205. De arabische geschiedschrijvers malen hem af, als een wreeden en trouweloozen vorst, verstoken van alle godsdienstige grondbeginselen.
