italiaansch admiraal, geb. te Loria omstreeks 1250, overl. te Valencia 1305, trad in het leger van koning Petrus III van Aragon, wien na de siciliaansche vespers de kroon van Sicilië werd aangeboden (1282), overwon herhaaldelijk de vloten van koning Karel I van Napels en streed ook voordeelig tegen de Fransehen en de Turken. Na het congres van Agnani (1295), waarvan hij de besluiten niet erkende, liet hij Frederik, broeder van den koning van Aragon, tot koning van Sicilië uitroepen, maar toen deze zijn neef Giovanni da Loria deed ter dood brengen, werd hij een gezworen vijand van Frederik en bracht diens vloot een zware nederlaag toe (1300).
In 1302 werd de vrede gesloten en L. in het bezit van zijn goederen hersteld; hij keerde evenwel niet naar Sicilië terug.
