Gepubliceerd op 20-01-2021

Robert wilhelm bunsen

betekenis & definitie

Duitsch scheikundige, geb- 31 Mrt. 1811 te Göttingen, studeerde aldaar en te Parijs, Berlijn en Weenen in de geologie, scheikunde en natuurkunde, werd in 1836 hoogleeraar in de scheikunde aan het polytechnisch instituut te Cassel, in 1838 buitengewoon hoogleeraar aan de hoogeschool te Marburg, in 1811 hoogleeraar-directeur van het scheikundig instituut in laatstgenoemde plaats, ging in 1851 naar de hoogeschool te Breslau, en in 1852 naar die te Heidelberg over, en kreeg in 18S9 zijn emeritaat; hij overl. 16 Aug. IS99 te Heidelberg.

B. heeft de wetenschap met vele nieuwe onderzoekingen en ontdekkingen verrijkt; onder zijn scheikundige onderzoekingen zijn vooral belangrijk die omtrent de dubbelcyanuren, de kakodylreeks, de chemische verwantschap, het buskruit (met Schischkow), enz.; ook dankt men hem een onfeilbaar tegengif tegen de arsenigzuren: de in scheikundige en natuurkundige laboratoriën algemeen gebruikelijke Bunsenbrander is zijn vinding; de uitvinding van een galvanisch element en zijn onderzoekingen omtrent het soortelijk gewicht, de wet der gas-opslorping, de verbrandingsverschijnselen der gassen, de diffusie enz. behooren tot de belangrijkste resultaten van zijn arbeid op natuurkundig gebied; B. bereidde het eerst magnesium in aanzienlijke hoeveelheid, en vond in 1860 het magnesiumlicht uit; een ontdekking van nog niet te berekenen gewicht is die der spectraal-analyse, welke hij in 1860 met H. Kirchhoff deed en waarover hij met laatstgenoemde het werk: Chern. Analyse durch Spektralbeobachtungcn (1861) in het licht gaf; bij zijn proeven in deze richting ontdekte hij de alkali-metalen rubidium en caesium, en vond tevens een methode om deze te isoleeren. Hij schreef: Descriptio hygrometrorum (1830), Eisenoxydhydrat, das Gegengift der arsenigen Säure (met Berthold, 1837), Ueber eine volumetrische Methode von sehr allgemeiner Anwendbarkeit (1S54), Gasometrische Methoden (1857), Anleitung zur Analyse der Aschen und Mineralwasser (1871), benevens vele verhandelingen in vaktijdschriften.

< >