eiwit-lichamen, eiwitachtige lichamen, albuminelichamen, algemeene naam voor een aantal stikstofhoudende verbindingen, waaruit het dierlijk lichaam grootendeels bestaat, en die ook in het plantenrijk, vooral in de zaden, nooit ontbreken. De constitutie van deze stoffen, die een zeer groot moleculair-gewicht bezitten, ligt nog geheel in het duister, omdat zij groote moeilijkheden voor het onderzoek aanbieden; zij kristalliseeren niet, zijn niet vluchtig, gaan slechts moeilijk verbindingen in bepaalde verhoudingen aan, en worden spoedig ontleed wanneer zij met de lucht in aanraking zijn.
Allen bevatten zij koolstof, waterstof, zuurstof, stikstof en zwavel, eenigen bovendien phosphorus. Wat naar eigenschappen en samenstelling betreft, komen zij veel met elkander overeen; bijna allen treden in twee toestanden op, in een in water oplosbaren en in een in water onopl osbaren vorm. Tot dusver is men er nog niet in geslaagd zelfs een empirische formule voor de eiwitstoffen op te geven. Door verdamping bij een lage temperatuur (onder 60°) van de in water oplosbare eiwitstoffen verkrijgt men een gomachtige massa, die wel in water, maar niet in alcohol en aether oplost. Deze oplossing wordt door alcohol, minerale zuren, looizuur en ook door veel metaalzouten (bijv. die van lood, koper en kwik) gepraecipiteerd. In den in water onoplosbaren gestolden (gecoaguleerden) toestand zijn de eiwitlichamen witte, reuk- en smakelooze stoffen, die bij zachte verwarming in verdunde potaschloog oplossen. Sterk verdunde zuren en alkaliën, pepsine en pancreatine veranderen haar in pep tonen. Zij zijn overal waar de levenswerkzaamheid groot is, in ruime mate voorhanden en ontbreken voor het overige in geen enkele cel waarin het vermogen des levens sluimert; zij zijn onontbeerlijk bij de voeding. Alleen de planten vormen P., de dieren zetten de P. hunner voeding slechts om en ontleden haar ten slotte in urinestof, urinezuur enz. Vele P. werken als fermenten (enzymen), andere, zooals de toxalbumine der bacteriën, sommige bestanddeelen der planten- slangengif enz., zijn vergiftig.
