Gepubliceerd op 28-02-2021

Poëta laureatus

betekenis & definitie

gelauwerde dichter. Het oude gebruik om overwinnaars met een lauwerkrans te kronen, herleefde in Italië, waar beroemde dichters die onderscheiding ontvingen, en ging van daar naar Duitschland over, waar het eerst Konrad Celtes in 1487 door keizer Frederik III met een lauwerkrans gekroond werd.

Aan hét eng. hof werd sedert Eduard IV een hofheraut met den titel van Poet-laureate aangesteld, die op verjaardagen van leden van het kon. huis en bij overwinningen enz. een lofdicht te maken had en nog heden wordt deze waardigheid als een soort eeretitel aan dichters van naam verleend; ih de plaats van Wordsworth kwam in 1850 Tennyson (overl. 1892), diens opvolger werd in 1896 Alfred Austin. Literatuur: Wright, The Boets-Laureate, from the eirliest tims to the present (Lond. 1896).

< >