ital. geschiedschrijver, geb. 7 Mei 1676 te Ischitella, bracht als advokaat een groot vermogen bijeen, trok zich daarop uit de rechtsgeleerde praktijk terug en voltooide in 1723 zijn Storia civile del regno di Napoli (4 dln. Napels); dit werk had veel succes, het verdedigt de rechten der kroon en veroordeelt met groote scherpte de politiek van den pauselijken stoel; de schrijver werd in den ban gedaan en vluchtte naar Weenen, later naar Genève; hier verscheen II triregno, ossia del regno del cielo, della terra e del papa, waarin hij niet alleen de pauselijke curie aanviel, maar ook verschillende kath. dogma’s bestreed en protestantsche opvattingen verdedigde; hij werd nu op fransch gebied gelokt, gevangen genomen (1736) en naar het fort van Turijn gebracht, waar hij 7 Maart 1748 overl.
Na zijn dood verscheen van zijn hand nog een verzameling Opere postume (Lausanne 1760).
