fransch politikus, in 1751 te Montargis geb., vestigde zich te Parijs, geraakte wegens pamfletten tegen geestelijkheid en regeering in de Bastille en nam na zijn invrijheidstelling aan de omwenteling een levendig aandeel, werkte tot de omverwerping van den troon krachtig mede en bestuurde de onlusten van 20 Juni en 10 Aug. 1792. Door de hoofdstad naar de conventie afgevaardigd, verloor hij zijn populariteit, daar hij voorsloeg om den president in de Tuilerieën te doen wonen.
Hij moest 7 Oct. 1792 aan Lodewijk XVI de oprichting der republiek bekend maken en hem van de uiterlijke teekens der koninkl. waardigheid ontdoen, waarbij hij zonder ruwheid te werk ging. Sedert handelde hij steeds in het belang van den koning en stemde tegen de veroordeeling. Door de bergpartij van bedrog bij het opnemen der stemmen beschuldigd, begaf hij zich naar Montargis, waar hij in Maart 1793 door een woedende volksmenigte zwaar mishandeld werd. Beschuldigd van de gruwelen van September 1792 veroorzaakt, maar ook van meerdere slachtoffers met willekeur gered te hebben, werd hij ter dood veroordeeld en 16 Nov. 1793 onthoofd. Zonder verlof der betrokken personen gaf hij de Lettres de Mirabeau d Sophie (4 dln., 1792) uit.
