fr. grammaticus, geb. te Salins 1682, overl. te Parijs 1768, trad te Eeims in de orde der Jezuïeten, had omgang met Boileau en J. B.
Rousseau, verliet de Congregatie en wijdde zich geheel aan de letteren. Van zijn talrijke werken verdienen hier te worden vermeld een vertaling van Cicero’s Be natura deorum (1721), waardoor hij lid der Académie werd, Essai de grammaire (1732), Poëmata didasealia (1749) en een vervolg op Pellisson’s Histoire de l’Académie. Ook was hij een der medewerker aan den Bietionnaire der Académie.
