fransch geleerde en schrijver, 1768 te Versailles geb., kreeg bij het uitbreken der revolutie een betrekking bij de proviand-commissie, doch verloor dit ambt na den val van het schrikbewind. Als republikein kwam hij na de uitbarsting van de helsche machine op de verbanningslijst, waarvan hij echter geschrapt werd, toen hij zelf zich tot Bonaparte gewend had.
Sinds dien tijd voelde hij zich zeer tot dezen getrokken. Hij kreeg een administratieve betrekking, werd later keizerl. censor en verdedigde meermalen als publicist de staatkunde van den keizer. In 1814 werd hij als opvolger van Delille tot leeraar bij het Collége de France benoemd. Wegens zijn bonapartistische oppositie' werd hem zijn professoraat ontnomen, dat hij echter na de Juli-revolutie terugkreeg, terwijl de academie hem in 1833 tot haar medelid koos. T. overl. in 1854. Letterkundige werken: vertaling van Virgilius’ Bucolica (4de uitg., Par. 1841), Histoire compléte de la révolution française (6 dln., Par. 1833—36), Leçons et modèles de littérature française (2 dln., Par. 1835 —36, beroemd geworden anthologie).
