gelatiniseerd Petrus Ramus, fransch humanist en wiskundige, geboren 1515 te Cuth, een dorp nabij Soissons, werd te Parijs opgenomen in het college van Navarre. Door zijn bestrijding der toenmaals heerschende aristotelisch-scholastieke wijsbegeerte, vooral door de Institutionum dialecticarum lïbri III (1543) en de Animadversionum in dialecticam Aristotelis lïbri XX (1543, later omgewerkt tot Scholae dialecticae) verwekte hij een storm aan de universiteit.
Ondanks de veroordeeling dezer werken door een bijzondere koninklijke commissie kreeg hij 1545 de directie van het kleine Collége de Presles, 1551 daarenboven den leerstoel voor welsprekendheid en wijsbegeerte aan het Collége royal. Door zijn hervormingsvoorstellen in de Avertissements sur la rêformation de Vuniversité de Paris au roi (1561) schiep hij zich nieuwe tegenstanders. Als openbaar belijder van het calvinisme meermalen tot de vlucht gedwongen en uit zijn ambt ontzet (sedert 1561), reisde hij voornamelijk door Duitschland en Zwitserland rond; 1571 naar Parijs teruggekeerd, viel hij als slachtoffer van de Bloedbruiloft, 26 Aug. 1572. In alle vakken der wetenschap heeft R. door zijn op vereenvoudiging zich toeleggende richting hervormend gewerkt; door zijn leerboeken der mathematica en geometrie werd hij de grondlegger der nieuwere wiskunde. Zijn aanhangers (Ramisten) waren over alle beschaafde landen verspreid.
