seigneur du PlessisMarly, fransch staatsman, geb. 5 Nov. 1549 op het kasteel Buhy in Normandië, ging 1559 na den dood zijns vaders tot de hervorming over en doorreisde 1568—72 Italië, Duitschland, Holland en Engeland. Na zijn terugkeer in dienst van Coligny getreden, ontkwam hij ternauwernood aan het bloedbad van den Bartholomeusnacht, verborg zich eenige dagen te Parijs en ontvluchtte vervolgens naar Engeland.
In 1573 teruggekeerd, trad hij 1576 in dienst van den koning van Navarra, den lateren Hendrik IV, wien hij in de diplomatie en oorlogvoering en vooral als bekwaam publicist onontbeerlijk werd. Ook den nederlandschen protestanten verleende M. zijn hulp. Later benoemde Hendrik hem tot lid van den raad, vervolgens ook tot gouverneur van Saumur, waar M. voor zijn geloofsgenooten een academie oprichtte. De overgang van Hendrik tot het katholicisme verwijderde de twee oude makkers van elkander; M. deed het zijne tot het tot stand komen van het Edict van Nantes; zijn invloed op zijn partij verschafte hem bij zijn tegenstanders den naam van „paus der Hugenoot en”. Na Hendriks dood streefde M. er naar, de twisten onder de Hugenooten en hun strijdlust tegen de kroon te beteugelen, doch kon ten slotte niet verhinderen dat het tot een opstand kwam, waarbij M. in 1620 zijn gouverneurschap verloor. Hij trok zich terug op zijn baronie Laforêt-sur-Sèvre in Poitou en overleed aldaar 11 Nov. 1623.
Onder zijn geschriften dienen genoemd: De la vérité de la religion chrétienne (Antwerpen 1581 en meerm.), De l’institution, usage et doctrine du saint sacrement de Veucharistie (1598), Mémoires et correspondance pour servir à l’histoire de la réformation en France (1624 en 1651). Ook die herhaaldelijk aan H. Languet toegeschreven Vindiciae contra tyrannos (1579) zijn wellicht van M. afkomstig. Zijn leven tot 1606 is beschreven door zijn gade: Mémoires de Charlotte Arbalestre sur la vie de DuplessisMornay, son mari (Parijs 1824).
