(lat. Penates) romeinsche godheden, die den huiselijken mondvoorraad (penus), de provisiekamer (cella penaria) en het geheele huis beschermden.
Hun beelden stonden aan den haard, waarop hun geofferd werd. Zij werden evenals de Laren als góden der familie beschouwd, in later tijd dikwijls met hen verwisseld, en hun naam evenals die der Laren als aanduiding van het huis gebezigd. Daar de staat zelf als een familie in ruimer zin werd opgevat, waren er ook P. van den staat (Penates publici). Naar men zeide, had Rome zijn Penatenvereering aan het oud-latijnsche heiligdom van Vesta en de P. te Larinium ontleend en daarom brachten de consuls en andere hoogste ambtenaren bij het aanvaarden en het neerleggen van hun ambt aldaar plechtige offers.
