milaneesche roos, lombardische uitslag, Lepra lombardiea of mediolanensis, een endemische ziekte in streken waar maïs wordt verbouwd, inzonderheid in Opper-Italië en Zuid-Frankrijk; tast vooral personen aan, die, blootstaande aan de brandende zon, in het open veld zwaren arbeid verrichten. Hoofdverschijnselen: stoornissen in de spijsvertering, zenuwlijden, zwakte, melancholie en een roosachtige uitslag op de liehaamsdeelen die blootgesteld zijn aan de zon.
De ziekte treedt eerst bij aanvallen op, blijft eindelijk, onder verergering v. alle verschijnselen aanhouden, totdat ongeveer in het 7de jaar, dikwijls na voorafgaande aanvallen van melancholie of krankzinnigheid de dood intreedt. Vele vorschers schrijven de P. toe aan zwammen, welke parasitisch leven op de maïsplant. Lijkopeningen hebben weinig licht over den aard dezer ziekte verspreid. Het eenige bekende geneesmiddel }s onverwijlde verandering van woonplaats in het begin der ziekte.
