(van ’t Gr. pausis) muz., noemt men het tijdelijk zwijgen van één, meer of wel alle stemmen (generale P.). Het gewicht van de P.. hangt niet zoozeer af van den meerderen of minderen tijdsduur, veel meer van de plaats, die ziji heeft in de maatindeeling (thesis of arsis), daar door middel van P. hetzelfde effect valt te bereiken als met syncopen (zie ald.).
Vergel. Biemann, Dynamik und Agogik (1884) blz. 137 en v. Elke nootwaarde heeft haar daarmede correspondeerend P. of rustteeken.
