protestantsch predikant te Straatsburg, werd omstreeks 1885 uit genoemde stad door de Duitsche regeering verbannen, en vestigde zich als predikant te Saint-Cierge-la-Serre (Ardêche). In 1893 verscheen hij plotseling met zijn geruchtmakend werk: [i]Vie de S.
François d’Assise,[/i] dat heden (1905) zijn 31e onveranderde oplage heeft. Wegens de anti-katholieke beschouwingen van S. zette de Congregatie van den Index te Borne, het werk in 1894 op de lijst der verboden boeken. Sedert zijn eerste werk over Sint Franciscus gaat S. ijverig voort met het publiceeren van Franciscaansch bronnenmateriaal en is heden een der voornaamste specialisten op dit gebied. S. is ook de oprichter der „Société internationale d’études franciscaines”, gevestigd te Assisië, tot welke vereeniging geleerden van allerlei gezindte en nationaliteit behoor en. Zie daarover Stemmen onzer eeuw, I (Amsterd. 1905), nr. 4, 5 en 7.
